- расидан
- [رسيدن]1. омадан, ворид шудан; расида омадан дар вақт ва мавриди даркорӣ ба ҷое ворид гардидан2. васл шудан, ноил гардидан, даст ёфтан; ба хурсандӣ расидан3. бархӯрдан, тамос ёфтан, дакка хӯрдан (чизе ба чизе)4. наздик шудан, фаро расидан5. дастрас шудан, маълум гардидан, шунида шудан; даҳон ба даҳон ба ҳар кас расидани хабаре6. кифоя кардан, басанда будан7. бархӯрдан (мас., тир ба ҳадаф), задан8. даромадан (аз синне ба синне)9. камол ёфтан, болиғ шудан; расида шудан ба балоғат расидан10. пухтан (мева, ҳосили кишт); ҳосил расидан11. фарбеҳ (солим) шудан12. зан шудан, ба издивоҷи касе даромадан13. дамидан, ба тоб омадан (мас., хамир, замини корам); расида гирифтан омада баробар шудан бо касе, ки пеш рафтааст; расидан ба касе баробар шудан, ҳамто шудан ба касе; ба доди касе расидан ба касе мадад кардан, мушкили касеро осон намудан, додрасӣ кардан (ба касе); дандон ба дандон расидан сахт ба ларза афтодан; аҷал расидан омадани вақти марг; ба гӯш расидан шунида шудан; ба давлат расидан соҳиби молу сарват гардидан; ба дидор расидан ба дидани касе ноил шудан; ба ёд (хотир) расидан ба ёд омадан; ба касе расидан (дар коре) баробар шудан, ҳамтову монанд шудан; ба мурод расидан ба мақсад ноил шудан, ба амал омадани орзу; ба назар расидан дида шудан, намоён будан; ба охир расидан тамом шудан, итмом ёфтан; ба пирӣ расидан пир шудан; ба синни мактабӣ расидан мактабхон шудан, мактабрав шудан; ба сӯҳбати касе расидан бо касе ҳамсӯҳбат шудан, ба шарафи мулоқоти касе ноил шудан; ба шахсияти касе расидан касеро таҳқир кардан, сухани таҳқировар гуфтан; ба ҳалокат расидан нобуд шудан, ҳалок гардидан; ба ҳамдигар расидан бо якдигар вохӯрдан, бо ҳам мулоқот доштан, ба воситаи якдигар расидан; ба ҷазои худ расидан сазои амали бади худро дидан; ба ҷон расидан безор шудан, ниҳоят дилгир шудан; гап расидан ба касе мавриди маломат қарор гирифтан, коҳиш шунидан, мавриди эрод шудан; даст нарасидан ба коре фурсати ба ҷо овардани кореро надоштан; ба сархорӣ ҳам дасташ намерасад; ёрӣ расидан омадани имдод аз ҷое, мадад расидан; зарар расидан осеб ворид омадан; ришу мӯйлаб расидан зиёд шудани мӯи риш ва мӯйлаб◊ сар ба осмон расидан ба ниҳояти хурсандӣ ва ифтихор ноил шудан, хеле хушбахт шудан; ба як ҷо расида мондани синну сол куҳансол шудан (солхӯрда) шудан, пир шуда мондан; сахт расидан боиси малоли хотир ё ранҷиш шудани сухани касе ба касе; ҳақ ба ҳақдор расидан ғалаба кардани ҳақиқат, ҳақ барқарор шудан; мо худ нарасидем, ту шояд бирасӣ (зарб.)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.